Fiodor M

tak mało,
jak niewiele od niego wtedy oczekiwano?

zobacz,

stoi tam – w zwale piór, albo pod okraczną drabiną
wysoka kozacka infuła i oficerki na obcasie,
Fiodor Andriejewicz Machnov

najwyższy homo sapiens
w dziejach świata

mutant,
akromegalik z somatotropiny,
„prepares his own foot” – kultowy billboard ludzkości

pociągła facjata, but 51 centymetrów, dostojny
wycyzelowany w megazadufaniu,
wiekopomny i zawsze
intelektualnie statyczny,

a obok -żona- Jefrosinia Lebiediewa,
klon absurdu,
miejscowa nauczycielka – gigantyczna postawna kobieta
pozuje do zdjęcia – w stylowym retro kapeluszu

zaiste,

jakże niewiele od nich wtedy oczekiwano
zydel u fotografa – i to już zbyt wiele – w obliczu molocha wzrostu,
stać i pozować, wielkie mi mecyje

wieś w której mieszkali przekornie nazwano Chutorem Gigantów
Kostiuki, o których słyszał – sam Teodor Roosvelt

Fiodor miał piątkę dzieci – prawie sięgał pułapu
lecz
nigdy nie zmierzono ile miał wzrostu?
zapytaj – dlaczego?

i zawsze w pozie kontrapunkt
na cołki łeb – ad finem na plakaty

iteracyjna funkcjonalność, statyw i flesz
ustawiano jak małpę na drucie, przydzielono robotę,
zatrudniono w cyrku,

a on promował wszystkie komiczne nakazy
w kraju Szekspira, Goethego, Davida Edelstadt’a

po śmierci ojca – tuż przed Wielką Wojną Ojczyźnianą
syn sprzedał prochy ojca za pięć tysięcy rubli
Instytutowi Medycyny,

mutant zaginął,
spiżowa urna

pewnie stoi na katafalku dawno zmarłego
nazistowskiego konesera sztuki – przez „duże M”,

w zimnym skarbczyku ze swastyką

--
–

O autorze Wszystkie wiersze Poprzedni wiersz autora Następny wiersz autora

Komentarze

(Komentarze mogą dodawać jedynie zalogowani użytkownicy)