Witraże

od autora:
Ciało jest własne, a Duch jest wspólny.


--
[zrób jak uważasz … tak, jak chcesz]

nie będzie krzywizn, wyostrzenia
przenikasz przez
kontury zdarzeń,

choć o tym nie wiesz …sam sobie szkodzisz i zagrażasz

sen komisarzem przesilenia
przechodzisz
długim korytarzem

jeszcze nie czas docenić ciszę
to jest opowieść
nieco sprzeczna

ezoteryczna, -nie- średniowieczna

jak każde ludzkie życie
lecz żadna to
ci retrospekcja

więc kluczysz tam gdzie grzech, selekcja
a to jest tylko
smutny wiersz

życie to proza – zrobisz jak chcesz,

odbicie z luster, gwiazd prelekcja
jasna poświata
z Nieba Rzek,

nie będzie bólu i słodyczy
nie napotkany
żaden Człowiek

nie czarnobiały – nie w kolorze,

i tylko blask i ogrom ciszy
efemeryczność
licznych zdarzeń

nieznane Światło, ogrom Mocy
na lewitacjach
chłodnych myśli

wody zabraknie w Nilu i Wiśle

nie będzie dni i ciemnych nocy
żadnych porównań ,
czy skojarzeń

ten sen nadejdzie, kiedyś Ci przyśni
gwiazdy, planety,
-i On,- z witraży

bo człowiek Wieczny nigdy za pyszny,
jeszcze nie Żyjesz, a już nie marzysz?

--

O autorze Wszystkie wiersze Poprzedni wiersz autora Następny wiersz autora

Komentarze

(Komentarze mogą dodawać jedynie zalogowani użytkownicy)