Zaślubiny

Błękitna Armia w Pucku
Bałtyk się wzruszył znów po ludzku
od bram do powitalnych westchnień
niejeden patriota tęskni
drewniany pal i z Białym Orłem
Gryf zaś z Pomorza portowe Godło
panien sukienki jasnoniebieskie
niejedna woli tych bardziej męskich
poranek chmurny żarty z Grenzschutzu
bliżej im było chamstwem do buszu
Batalion Morski obok pochylni
stawia maszt dumny polski stabilny
dziesiątki kutrów w gali flagowej
stają na baczność mundur galowy
Już głośno grają marsz generalski
panny się wdzięczą Chłopcy poważni
zaraz po mszy biskup polowy
udziela wszystkim błogosławieństwa
słychać szum Morza i polskiej Mowy
kanon patosu i dostojeństwa
Na kasztanowym rumaku włoskim
jedzie w asyście Patron Wolności
obok pułkownik Stanisław Skrzyński
panny biust prężą andaluzyjski
zeszli z pochylni prosto do Morza
konie parskają akademicko
wręcz poetycka apoteoza
pegazy w morzu-mięsień batyskaf
kopyta w wodzie Generał posłał
Dwa platynowe niesie pierścienie
adiutant młody nie znam imienia
No i zaślubia Generał Haller
Morze Bałtyckie Dumne prastare
a jeden pierścień wrzuca do Morza
drugi zakłada sobie na palec
Wydaje rozkaz do admirała
„Panie Porębski proszę się starać”
Na maszty ciągną polską banderę
a Artyleria gromem salutu
bije na pokaz wróg naszym celem
palby wystrzałów zlepionych huków
Jeszcze zagrają w rytmie Mazurka
panny też głośno w zbiorowych chórkach
Notable złożą swoje podpisy
w księdze dla gości panny się mizdrzą
A potem w Domu Kąpielowym
raut będzie suty przykładowy
Mocne odczyty mowy zaszczytne
panny pod mankiet mundur błękitny
Morze tam szumi przybiera miny
a oni czulą węgierskim winem.

--

O autorze Wszystkie wiersze Poprzedni wiersz autora Następny wiersz autora

Komentarze

(Komentarze mogą dodawać jedynie zalogowani użytkownicy)