Głosy natury

Może między nami nic się nie zdarzyło,
ja cię wymyśliłam, tworząc piękne bajki,
ty jak anioł z nieba i ta inna miłość.

Wiec, dlaczego w oczach lśnią prawdziwe gwiazdy?

Może życie kłamie, próbując oddychać
za nas, gdy milczymy, a dusza wciąż krzyczy
i jak klown na scenie sztucznie się uśmiecha.

Tylko powiedz czemu, szepty serca słyszysz?

Może nie ma Boga, w którego chcesz wierzyć.
Światem rządzi Ziemia, ta sprzed Kopernika
a Słońce nad nami coraz słabiej świeci.

Nagle wiatr zaszumiał... Po co tyle pytań?!

Zasmakuj miłości, póki jeszcze płonie.
Życia nie obwiniaj za zmyśloną prawdę,
do Boga się pomódl, może ci odpowie.

Słuchaj głosu serca, które śpiewa z wiatrem.

O autorze Wszystkie wiersze Poprzedni wiersz autora Następny wiersz autora

Komentarze

(Komentarze mogą dodawać jedynie zalogowani użytkownicy)