Viva Tunisia

szeroko w biodrach,
wąsko w ustach, taka, to owszem
super uczta
tu w knajpce w uszko moje szepcze
w owoce morza przybrane dziewczę

na tunezyjskim strzelistym klifie
kąpie się miasto w angielskim piwie
miasto artystów, a ma dziewczyna
na mdłych zalotów
czeka finał

tu Berberowie
pasą kozy wśród fioletowych winorośli,
bydło rogate i wielbłądy
witają bladolicych
gości

zwiewnie przemyka się, ma miła
po westybulach tureckiej łaźni
(Arab w turbanie jej niestraszny )
łazienna w dłoni frotte
trzyma

łyskają lędźwie w leczniczym złotku
niczym z łun posąg boga Apollo,
a moja luba nago i boso
na matę stąpa,
pod pergolą

w mieście malarzy i artystów,
andaluzyjskie, niebieskie domki
znikają w mgłach obłocznej pary,
brukiem obrosły
trotuary

tuż nad kawiarnią zastygło słońce,
pożeram chciwie figi, daktyle,
zakwitłem ( chyba ) jaśminu pląsem,
śmieje się donna,
wraz z nią motyle

pociągam dymek z długiej fajki
w Cafe de Nand arabskim szpanie,
moja dziewczyna z cudnej bajki
frunie w powietrzu
na dywanie

--
—–

O autorze Wszystkie wiersze Poprzedni wiersz autora Następny wiersz autora

Komentarze

(Komentarze mogą dodawać jedynie zalogowani użytkownicy)